Lehen egunean oso egurandi txarra egin zidan baina hala ere bertako basuak bisitatzera juan nintzan ni beste lagun kuadrilla batekin.
Argazkian ikusten den hau Parana ibaiaren playa baten ondoan dagoen peñoe bat da. Goitik parana ibaiaren bista oso ederrak daude. Ibaiaren beste aldea Paraguay da.
Misioetako basoetan ez daude bakarrik zugaitzak eta abereak, frutategi bat ere badirudi. Goian ikusten diran fruito hoeik Limon Mandarina dira, lehen begiradan naranja edo mandarinak dirudite, baina ban janezkero limoiaren garratztazunak gozoa dirudi.
Besta hau berriz Anana silbestrea da. Guretzat Piña naiz eta hemengoetzat ez izan gauza berdina. Hau oraindik ezin zan jan, heldu beharrean dago.
Aragazki hontan, erdiko personairaren aparte, ikus daiteke nola basoak bertan abandonatzen dena nola jatenduen. Etxe honek badu bere historia ere. Etxe hontan bizi egin omen zen Martin Borman, Hitlerren idazkari personala. Gerra bukatu ondoren arrapatu ez zuten Nazi inportante bakarra. 
Hibilaldia egin genuen taldea. Gure behikulo eta guztiz. Egun osos euria lagun izan genuen.
Kultura pixka bat. Beheko argazkian ikusten den etxe hortan Horacio Quirogas uruguaytar idazle famatua bizi izan zen. Famatua jartzen dut hemen denak ezagutzen dutelako, nik berriz .......
Urrengo egunean eguraldi obea euki nuen eta Misioetako beste parke bat bizitatzera juan nintzan. Kaso hontan Parque Provincial del Salto Encantado. Parque hay San Ignaciotik 70 bat kilometrotara dago, bertara heltzea autobusean ez da zearo inposiblea nik egin bai dut, baina erreza ere ez da.
Bertako atrakzio inportanteena El Salto de la Olla da. Beste salto txiki batzuk ere badaude eta basoan zehar ibilaldi interesgarri batzuk.
Salto de la Olla, 60 metrotako jausiera du eta inguruetako handiena da.
Ur jauzi berdina behetik ikusia.
Beste hau basoak 3 bat kilometro eginda gero ikuz daiteke. Bidean txori kantak eta basoaren ixiltazuna beste momentu batzutan entzun daiteke.
Bueltarakoan gaur eguneko Guaranien herrixkak ikusteko aukera ere izan nuen, naiz eta autobusetik izan. Ez dute nahi gendea inguratzea heiek ikustera "Bitxo raro" batzuk izango balira.
Ikus daitekenez ez dira txaletetan bizi, bizi baldintzak ez dira onenak, baina ez dira hemen horrela bizi diren bakarrak.
Guarani familia bat bere etxe aurrean.
Kultura pixkabat. Hau da Yerba Mate aren landarea, Argentina, Uruguay eta Praguayko edari "oficala".
Eta bukatzeko Polleruan esaten zeban modua FotoKolori. Misioak iluntzen erdian Parana ibaia delarik, beraz urrengorarte.
iruzkinik ez:
Argitaratu iruzkina